Ogrodnictwo jest od dawna ważną dziedziną produkcji roślinnej w Polsce. Duży wpływ na rozwój nowoczesnej produkcji ogrodniczej wywarła wysoka aktywność naukowa ośrodków badawczych skupionych w uczelniach rolniczych i instytutach branżowych: sadownictwa, kwiaciarstwa oraz warzywnictwa.

Polskie Towarzystwo Nauk Ogrodniczych (PTNO) zostało powołane w 1987 roku z inicjatywy Polskiej Akademii Nauk dla integracji ogrodniczej społeczności naukowej w Polsce. Pierwszym prezesem Zarządu Głównego wybrany został prof. dr hab. Tadeusz Wojtaszek, wielki inicjator powstania Towarzystwa. Po Jego śmierci w roku 1990 funkcję tę powierzono prof. dr hab. Andrzejowi Libikowi, który pełnił ją przez 2 kadencje aż do roku 1999. Od tego czasu do 2007 roku prezesem Towarzystwa był prof. dr hab. Stanisław Cebula, następnie prof. dr hab. Edward Kunicki (2007-2011), dr hab. Piotr Siwek, prof. UR (2011-2015), dr hab. Jacek Nawrocki (2015-2019). Obecnym prezesem Towarzystwa jest prof. dr hab. Piotr Siwek.

Głównym celem działalności PTNO zapisanym w statucie jest rozwijanie społecznej, naukowej, dydaktycznej i popularyzatorskiej aktywności członków we wszystkich dziedzinach nauk ogrodniczych, ze szczególnym uwzględnieniem sadownictwa, warzywnictwa, kwiaciarstwa, hodowli roślin, terenów zieleni i pszczelnictwa.

Towarzystwo realizuje swoje cele przede wszystkim poprzez:

  • organizowanie odczytów, wykładów, posiedzeń, konferencji, zjazdów i sympozjów naukowych o zasięgu lokalnym, ogólnopolskim i międzynarodowym i w ten sposób promowanie wiedzy ogrodniczej;

  • regularne wydawanie naukowego czasopisma ogrodniczego w języku angielskim Folia Horticulturae oraz traktującego o bieżącej działalności członków PTNO Biuletyn informacyjny

Statut PTNO przewiduje trzy rodzaje członkostwa:

  • członkiem zwyczajnym może być każdy pracujący naukowo, względnie wykazujący zainteresowanie problematyką ogrodniczą, który zadeklaruje współpracę i pomoc w zakresie urzeczywistniania celów Towarzystwa;

  • członkiem wspierającym może być osoba prawna zainteresowana działalnością Towarzystwa, która zadeklaruje na jego rzecz poparcie finansowe

  • członkiem honorowym może zostać osoba, która położyła wybitne zasługi dla rozwoju nauk ogrodniczych lub wyświadczyła Towarzystwu szczególne usługi.

Godność członka honorowego przyznano następującym wielkim uczonym: Renata Dobromilska, Mikołaj Knaflewski, Marian Kossowski, Edward Kunicki, Andrzej Libik, Barbara Michalik, Katarzyna Niemirowicz-Szczytt, Józef Piróg, Maria Szymańska. Członkami honorowymi byli również: Wojciech Angelus, Stanisław Cebula, Edward Close, Tadeusz Hołubowicz, Eugeniusz Kołota, Jerzy Korohoda, Nora Krusze, Janusz Lipecki, Jan Myczkowski, Szczepan Pieniążek, Henryk Skąpski, Jerzy Skierkowski, Jan Starck, Stanisław Zagaja.

Siedzibą Zarządu Głównego od chwili powstania Towarzystwa jest Kraków (Wydział Biotechnologii i Ogrodnictwa Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie), który ma duże tradycje studiów rolniczych wywodzących się z Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Polskie Towarzystwo Nauk Ogrodniczych obejmuje swoją działalnością całą Polskę poprzez osiem Oddziałów: Kraków, Lublin, Olsztyn, Poznań, Skierniewice, Szczecin, Warszawa i Wrocław.

Polskie Towarzystwo Nauk Ogrodniczych jest członkiem zbiorowym Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych (ISHS).

Materialną podstawą działalności statutowej Towarzystwa są środki finansowe przydzielane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego na realizację konkretnych zadań z zakresu upowszechniania wiedzy oraz na działalność wydawniczą. Korzysta również ze wsparcia sponsorów. Niewielkie środki pozyskiwane są także ze składek członkowskich, członkowie otrzymują czasopismo Folia Horticulturae oraz Biuletyn informacyjny. Decyzją Walnego Zgromadzenia Delegatów wysokość składki członkowskiej od 2024 roku wynosi 100 zł rocznie. Doktoranci oraz studenci płacą składkę ulgową (50%).

Składki członkowskie można wpłacać na konto bankowe Polskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych: Bank Pekao S.A. I Oddział w Krakowie nr 81 1240 1431 1111 0000 1045 9430.

 

 

Tak, chcę się zapisać
do góry